بررسی اثر تاریخ های مختلف کشت و روش‌های مختلف تغذیه ای (شیمیایی و آلی) بر عملکرد و اجزاء عملکرد گیاه خار مریم Silybum marianum L.) Gaertn )

به منظور مطالعه اثر تاریخ های مختلف کشت و سیستم های مختلف تغذیه ای (شیمیایی و آلی) بر عملکرد و اجزاء عملکرد گیاه خار مریم (Silybum marianum L. Gaertn) آزمایشی در سال زراعی 1389- 1388 به صورت کرت­های خرد شده در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه آموزشی و تحقیقاتی گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز انجام شد. فاکتور اصلی تاریخ کشت در سه زمان: (23 آبان، 10 آذر و 24 آذر) و فاکتور فرعی شامل سطوح تغذیه­ای مختلف در شش سطح : F1 - شاهد (عدم مصرف کود )، F2- 100% کود شیمیایی (NPK 150-120-100)،F3 - 25 % کود آلی +75% کود شیمیایی (5/7 تن دامی و NPK (5/112- 90- 75 )) ، F4- 50 %آلی+50% شیمیایی( 15 تن کود دامی و NPK (75-60 -50))، F5-75% آلی+25% شیمیایی (5/22 تن کود دامی + نسبت های مختلف NPK (5/37-30-25))، F6-100% کود آلی (30 تن کود دامی) بودند. تاریخ کاشت تاثیر معنی­دار بر عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیکی، شاخص برداشت، تعداد دانه در طبق اصلی، وزن دانه در طبق اصلی و تعداد دانه در طبق­های فرعی داشت. همچنین سطوح مختلف کودی بر تمام صفات مورد بررسی بجز وزن هزار دانه در طبق اصلی تاثیر معنی­دار داشت. بیش ترین عملکرد دانه به مقدار 2175 کیلوگرم در هکتار در تاریخ کاشت 10 آذر به دست آمد و تاخیر در تاریخ کاشت باعث کاهش عملکرد دانه گردید. عملکرد دانه بین سطوح مختلف کودی معنی­دار بود. بیش ترین عملکرد دانه (2442 و 2408 کیلوگرم در هکتار) از تیمار کودی 100% شیمیایی و تیمار 25% شیمیایی + 75% دامی حاصل شد. علاوه بر این، عملکرد دانه بیش ترین همبستگی مثبت و معنی­دار را با وزن دانه در طبق­های فرعی (**92/0 = r) داشت.